Rodzice mi przekazywali, że dzieci potrafiły na ulicy same z siebie powiedzieć „Dzień dobry” do znajomych osób z gestem rąk do góry jak w „Tańcu Dzieńdobrynek” i od razu z uśmiechem na twarzy. Dzieci widząc się na mieście z koleżankami i kolegami z grupy też witają się tym gestem, także weszło im to w krew.
Wystarczyło, że powiedziałam „żabki do mycia” i dzieci wiedziały już doskonale żeby iść myć ręce. Nawet sami mówili „umyjemy rączki, bo będziemy robić prace plastyczne” tak jak ich nauczyła żabka z bajki „Zdolne łapki”.
Po bajce „Siła na wszystko”, dzieci, które nie jadały warzyw, były zachęcane przez inne dzieci „no spróbuj, no zobacz” i te dzieci próbowały. I sobie nawzajem tłumaczyły, że to daje siłę do wszystkiego.
Są dzieci, które mają większą potrzebę ruchu. Przychodzą: „A włączy nam Pani fitkwiatuszki i marchewkę?”. Mówię „Już mieliśmy dzisiaj pięć razy”, ale oni i tak chcą. Grupka sama sobie robi miejsce w sali, tańczy i nie przeszkadza im, że inni się bawią inaczej.
Po powrocie w maju z przerwy koronawirusowej to 3-4 piosenki codziennie rano włączałyśmy, żeby zrobić gimnastykę poranną. Jak włączyłam tańce to nie musiałam ich ustawiać. Dzieci same wiedziały jak się ustawić i bardzo chętnie śpiewały i tańczyły.
Raz tańczyliśmy nowe tańce popołudniu z dziećmi na dużej hali a rodzice, jak przychodzili to stali, z otwartymi ustami, wpatrzeni w nas z uśmiechem na twarzy a dzieci machały, że jeszcze nie idą.

„Biedroneczki piecząteczki”, taniec brzuszka to jest po prostu hit. Dzieci chcą piosenkę: „Taniec brzuszka, taniec brzuszka”. W grupie mamy chłopca z autyzmem, u którego piosenka „Biedroneczki piecząteczki” zapadła tak w pamięci, że rodzice powiedzieli, że cały czas ją śpiewa i ucieszyli się, że usłyszeli piosenkę, której nauczył się w przedszkolu.
Po bajce „Wróżka Kwiatuszka” dzieci nauczyły się sygnalizować potrzebę ruchu wyśpiewując „Na pięknej łące kwiatki ćwiczące”. Mogliśmy wtedy zrobić przerwę podczas zajęć na taniec. Po pewnym czasie przeszliśmy na system, że codziennie przed zajęciami tańczą, a dopiero później odbywają się zajęcia.
Po wprowadzeniu bajki i „Tańca dzieńdobrynek” dzieci zaczęły korzystać ze słów „Dzień dobry” i „Do widzenia”, stały się milsze w stosunku do siebie. Kiedy występowały między nimi kłótnie o zabawkę, to same przypominały sobie morał z bajki o dzięciole i kłótnie się kończyły. W domu przypominają rodzicom o zdrowym trybie życia z bajki o marchewce i o fitkwiatuszkach.
Kiedy wprowadzałam nowe tańce to najpierw tańczyłam z dziećmi, a teraz dzieci same tańczą, szybko nauczyły się układów oraz słów piosenek. Dzieci za każdym razem nie mogą się doczekać, kiedy będziemy tańczyć i śpiewać Wasze piosenki.